Laatste dagen Jeruzalem

De tijd vliegt... en ik vlieg mee...
Soms wil ik nog even stil blijven staan, maar dat kan niet altijd..

Officieel zijn de regels van shabbat weer ingegaan. Het is de laatste dag van het loofhuttenfeest of eigenlijk morgen, dan is het de 8e dag.
Vandaag is het de laatste dag dat men in de succa woont, ook vandaag schreef Aart Brons een boeiend dagboekstukje. http://www.centrumvoorisraelstudies.nl/najaar2017/10-11.php

Een lied wat op deze dag klinkt is het volgende https://www.youtube.com/watch?v=38Htu3NUx6Y Ik heb het geoefend en ken het bijna.. het is niet zo moeilijk, maar de uitspraak is niet echt hollands ;-) Chag sameach is iets wat ik zeker de laatste dagen en helemaal gisteren misschien wel 1000x gezegd heb..

Gisteren was er een mars in Jeruzalem van pelgrims om het Israëlische volk te bemoedigen, met een groep van ongeveer 200 Nederlanders hebben we meegelopen. Wie het RD leest, ziet daar vandaag een mooie foto van op pagina 17. Het was bijzonder mooi om te bevolking Vrede (Shaloom) en Chag sameach toe te roepen, handen schudden, "highfives" geven en korte gesprekjes met ze. Mensen wilden graag weten waar we vandaan kwamen. Bij Holland verscheen er meestal een brede glimlach.. Mensen heten ons welkom in Israël en vroegen of we vaker terug wilden komen. Eveneens werden wij bemoedigt met God bless you. Het was een hele mooie manier om contact te maken met de bevolking.

Zo maken we heel wat mee, ik ga nog even terug naar maandag.
Maandagmiddag ben ik met een aantal mensen naar het Hadassah Hospital geweest. Ze wilden graag de brandgeschilderde ramen zien. Dit was inderdaad heel mooi! Daarnaast hadden ze vlaggetjes mee om de kinderen in het ziekenhuis te verrassen. We mochten de afdeling op. We deelden de vlaggetjes uit. De reacties waren meestal heel blij en dankbaar. Niet allemaal, ik denk en bid voor het meisje wat zeer triest alleen op haar kamer zat en waar bijna geen contact mee te krijgen was. Toen we bij de speelruimte kwamen ontmoeten we daar weer de man die ons in de bus verteld had waar moesten uitstappen, hij was vrijwilliger op de afdeling. Een mooi gesprek volgde.

De tijd vliegt... en ik vlieg mee...
Soms wil ik nog even stil blijven staan, maar dat kan niet altijd..
Morgen hoop ik met de Abraham bus naar Nazareth te vertrekken. Hier heb ik voor 1 nacht een overnachting. In het Abraham Hostel stond een op de muur. Abraham was de eerste backpacker, dit deed me denken aan Genesis 12. Met 2 geplande overnachtingen in het vooruitzicht lijkt het een beetje op backpacken :-) Gelukkig ben ik niet de eerste.. maar wordt er wel door geïnspireerd :-)